Płyny infuzyjne odgrywają bardzo ważną rolę w ratownictwie medycznym. Wbrew pozorom wykorzystywane są one nie tylko w płynoterapii do uzupełniania płynów w organizmie. Płyn infuzyjny może być wykorzystany także jako nośnik dla wielu popularnych leków, które podawane są dożylnie. Mowa tutaj oczywiście o lekach, które wymagają rozcieńczenia.

Jakie są najpopularniejsze płyny infuzyjne?

W medycynie największym zainteresowaniem cieszą się oczywiście izotoniczna sól fizjologiczna oraz płyny elektrolitowe. Olbrzymia popularność soli fizjologicznych wynika z tego, że wykazuje ona niemal identyczną osmolarność co ludzka krew. Warto wspomnieć o tym, że sól fizjologiczna może być podawana nie tylko dożylnie, ale również w formie iniekcji podskórnej.

Sól fizjologiczna doskonale nadaje się również jako niezawodny nośnik dla leków. W każdej aptece można nabyć sól fizjologiczną, która dostępna jest w postaci buteleczek o różnej pojemności. Buteleczki zaprojektowane są w taki sposób, aby bez problemu można je było zawiesić na standardowych stojakach infuzyjnych.

Roztwór Ringera – co trzeba wiedzieć?

Opisując najpopularniejsze płyny infuzyjne należy wspomnieć również o roztworze Ringera. Jest to płyn, który w swoim składzie zawiera elektrolity chlorku sodu, elektrolity chlorku wapnia i potasu. Lekarze najczęściej przepisują roztwór Ringera w celu uzupełnienia objętości wewnątrznaczyniowej.

W medycynie bardzo często wykorzystywany jest także octan Ringera i specjalny płyn Ringera z mleczkiem. Wspomniane roztwory używane są do szybkiego uzupełniania niedoborów płynów, dzięki czemu w krótkim czasie można przywrócić równowagę kwasowo-zasadową.

Do uzupełnienia objętości wewnątrznaczyniowej można wykorzystać także płyn infuzyjny koloidowy. W aptekach dostępne są także roztwory glukozy, które składają się z wody i monohydratu glukozy. Wspomniane roztwory glukozy w swoim składzie zawierają węglowodany, dlatego też bez problemu mogą być stosowane w celu wyrównania niedoborów węglowodanów. Jest to doskonały płyn infuzyjnych dla osób, które muszą przeprowadzić żywienie pozajelitowe. Pamiętać należy o tym, że roztwór glukozy nie zawsze sprawdzi się jako nośnik dla leków. Wynika to oczywiście z tego, że posiada on kwasowe pH.

Artykuł powstał we współpracy ze specjalistami z firmy Grupa Anmar.